Avrupa’nın en batı ucuna yolculuk…

Saray ziyaretimiz 434 no lu otobüsle Sintra merkezde son buluyor. Şimdi hedefimiz Avrupa’nın en batı noktası “Cabo do Roca”.

Billehetes Combinados elimizde, Sintra İstasyonu’ndan her saatı 10 dakika geçe kalkan 403 no’lu otobüse atıyoruz kendimizi. Kalabalıktan kapılar zor kapanıyor, turist dolu otobüste ev hanımlarına, okuldan çıkan öğrencilere yer yok gibi. Virajlı, bakımlı yollardan okyanusa doğru yol alıyoruz. Bembeyaz evlerle süslü köylerden, çam ve mimoza ormanlarından geçiyoruz. Kumsallar gözüktü.. bu bölge sörfçüler için bir cennet.

Cabo do Roca=Kayalık Burun. Avrupa’nın en batı ucu. Greenwich boylamından 9 derece daha batıdayız. Dünyanın ucundaki fener gibi burayı da bir fener aydınlatıyor denizciler için..

İlkbaharın yeşillikleri ile kırmızı fener birbirine çok yakışmış. 125 metre yukardan Atlas Okyanusu’nun kayalıklarına, beyaz dalgalarına bakmak insandaki keşif hissini arttırıyor, ufukta bir boşluk, sonsuzluk, Portekiz’li kaşiflerin hissettikleri de böyle bir duygu muydu acaba ?

Tepesinde bir haçın yer aldığı anıtın önünde herkes fotoğraf çektiriyor. Yukarda okyanusa nazır bir kafe var, herkese nasip olmaz, bir kahve molası verelim diyoruz. Hediyelik eşya bölümünde “Ben de Avrupa’nın en batı ucundaydım” sertifikası satılıyor tanesi 11 Eurodan, Japonlar kapışıyorlar :)

Planımız, buradan sahildeki tatil kasabası Cascais’e gitmek. Bunun için yine 403 no’lu otobüsü yakalamalıyız.

İnenler, binenler, pazardan dönenler, okuldan çıkan öğrenciler, öğretmenler, musluk tamircisi, turistler, hepsi bu otobüste… 70 Euro verecektik, tura katılacaktık, bu güzel insanların hiç birini de göremeyecektik.

Cascais’e yaklaşırken villalar da başlıyor. Burası Lizbon’lu zenginlerin yazlıklarının olduğu bir tatil beldesi. Tren istasyonu önündeki durakta otobüsten iniyoruz, yönümüz belli: Okyanus.

Plajın hemen yukarısındaki terasta güzel bir kafe var. İlkbahar güneşinin ısıttığı masalarda kocaman sürahilerde kırmızı Sangria’lar  çok cazip görünüyor. Biz de bir sürahi ısmarlıyoruz, palmiyeler ardında güneş batmadan ufuktaki yat limanını, plajda yürüyüş yapanları izliyoruz. Cascais’in, okyanusun, gezimizin tadını çıkartıyoruz.

Hava kararmadan, yaya caddesi ıssızlaşmadan çarşı içinden küçük ve şık dükkanlar arasından geçerek sahile, promenade yoluna geçiyoruz. Yat limanının tam yanındayız, Cascais Kalesi  de komşumuz. Orta çağda kimbilir hangi korsan saldırıları, Arap naraları ile sarsıldı bu duvarlar?

Akşam yemeğini de burada yedikten sonra Lizbon’a dönsek ne güzel olur. Fikrim kabul görüyor, beyaz örtülü olmayan, kalabalık bir lokanta arıyoruz. Küçük bir meydana dizilmiş, tam istediğimiz gibi, yanyana birkaç lokantanın çığırtkanları biz turistleri kapmak için birbiriyle itişiyor. Birinde karar kılıyoruz. Ortam neşeli, turistler, yerliler içiçe, servis hızlı, yemekler güzel ve fiyatlar normal…

Herkes değişik bir çeşit söylüyor. 4 kişiyiz, paylaşacağız, değişik tadlar deneyeceğiz. Bacalhau=Morina ızgara, Jumbo Karides sarmısaklı (12 adet), Kalamar ızgara ve ahtapot fırından yeni çıkmış arz-ı endam ediyor. Bir şişe şarap da içiyoruz ve hepsine 65 Euro ödüyoruz. Harika değil mi?

Çok geç saate kalmayalım diyerek gençleri kaldırıyorum masadan. Lizbon’a kadar yolumuz yarım saati geçecek. 21:30 trenine yetişiyoruz.

Başım cama dayalı, gecenin ışıkları kıyıya vuruyor, istasyonlar bizi Lizbon’a yakınlaştırıyor. Deniz karanlık, deniz sonsuz, kaşifler okyanusa, biz memlekete dönüyoruz.

Avrupa nın en batısından, en doğusuna yolculuk var yarın…

Neşe Gülnar Erkman

SINTRA’DA NEREDE KALINIR?

Sintra’daki konaklama seçenekleri için bencetatil.com olarak bizim en çok tercih ettiğimiz online rezervasyon sitesi Booking.com‘u inceleyebilirsiniz. Hem çok sayıda fotoğraf ve doğru bilgiler, hem de gerçek konukların ayrıntılı ve güvenilir yorumları mevcut.